Dlaczego dla jednych życie jest takie proste i przyjemne, a dla drugich okrutne i brutalne? 
Dlaczego jedni są zmuszeni do płaczu w samotności, a drudzy ronią łzy ze szczęścia? 
Dlaczego jednym się udaje, a drudzy muszą podogzić się z porażką? Dlaczego jedni pragną śmierci, a drudzy cieszą się z życia? Dlaczego jedni potrafią doceniać to co ich spotyka, a drudzy nie mają co docenić? 
Dlaczego jedni są wyśmiewani i poniżani, a drudzy budzą respekt i są wzorcem?
Dlaczego jedni mają cudowną rodzinę, a drudzy o takowej muszą marzyć?
Dlaczego jedni zmagają się z chorobą, a drudzy cieszą się wolnością?
Dlaczego?

Życzenia

Kochającej osoby, która zrobi wszystko byście byli razem. Byś znalazł/a to po co żyjesz, czegoś co sprawia że czujesz szczęście. Braku złych wspomnień i milionów radosnych chwil. Spokoju i pogody ducha. Byś nigdy więcej nie płakał/a w samotności. By zawszee był przy tobie ktoś, kto sprawi że na twej twarzy zakwitnie uśmiech. Byś czuł/a się dobrze ze sobą i w swojej skórze. Byś zawsze znalazł/a sposób na spory. By idioci cię nie prześladowali. Żeby już zawsze i wszędzie był ktoś kto cię pocieszy i przytuli i by już na zawsze było dobrze.
Po za tym smacznego karpia, radosnej atmosfery i doskonałych przyjaciół na całe życie.
                                                                                                                 
                                           
                                                                                                                            tak wiem nie wczas

Już...

Już jest dobrze

tak mówiła

nawet w to już uwierzyła

była tego całkiem pewna 

puki go nie zobaczyła

stał jak zwykle uśmiechnięty

i wróciły te momenty

gdy trzymali się za ręce

gdy całował ją namiętnie

gdy był on jej całym światem

teraz tylko czuje stratę

żal wewnętrzny ją ogarnia

i opróżnia po kawałku

lecz ta bomba wnet wybuchnie

stoi teraz całkiem sama 

nad przepaścią ciemną, mokrą

nie ma co wspominać więcej

pragnie w końcu się uwolnić

śmierć jedynym wyjściem będzie

skacze w otchłań pustą, wartką

i o niczym już nie marzy.

Uczucie nostalgii

Spostrzeżenie na dziś: Ludzie to bezduszne gnoje.

Dziś taki piękny dzień
tyle uśmiechu,radości
Jednagże u mnie nie gości
Szczęśliwi głupcy
I mądrzy radośni
Ja nie czuję radości
Spytacie dlaczego
Jak tu się nie cieszyć
z takich przyjemności
Już mówię
To proste
mam dość tej matkości
już bolą mnie kości
dość tej słodkości
zbyt dużo wartości

Litość niepotrzebna, niepojęta... Nadzieja jak liść płonna.

Odpoczniecie kochający ją przy trumnie,

gdy uśnie zgaszona.

.

"Mądra pszczoła nie pije ze zwiędłego 

kwiatu" - przysłowie chińskie

Moja miłość

Moja miłość ma humor

Chichocze na pogrzebie

Widząc dezaprobatę wszystkich

Powinienem czcić ją wcześniej

Jeśli niebiosa kiedykolwiek przemówiły

Ona jest ostatnim prawdziwym słowem

Z każdą niedzielą jest bardziej posępna

Świeża trucizna co tydzień

'Urodziliśmy się chorzy' słyszysz jak to mówią

W moim kościele nie ma żadnych bogów absolutnych

Ona mówi mi 'Wielbić będziemy w sypialni'

Jedyne niebo do którego będę wysłany

To to, gdy jestem sam z Tobą

Urodziłem się chory, ale uwielbiam to

Każ mi być dobrym

Amen. Amen. Amen.

Zabierz mnie do kościoła

Będę czcił jak pies w świątyni Twoich kłamstw

Powiem ci moje grzechy, a Ty naostrzysz swój nóż

Oferując mi tę nieśmiertelną śmierć

Dobry Boże, pozwól mi oddać Ci me życie.

Jeśli jestem poganinem dobrych czasów

Moją miłością jest słoneczny blask

Aby utrzymać Boginię przy sobie

Ona wymaga poświęcenia

Aby wysuszyć całe morza

Weź coś świecącego

Coś mięsistego na główne danie

To dobrze wyglądający wysoki koń

Co Ty masz w stajni?

Mamy wielu głodujących wiernych

To wygląda smacznie

To wygląda obficie

To głodna praca

Zabierz mnie do kościoła

Będę czcił jak pies w świątyni Twoich kłamstw

Powiem ci moje grzechy, a Ty naostrzysz swój nóż

Oferując mi tę nieśmiertelną śmierć

Dobry Boże, pozwól mi oddać Ci me życie.

Żadnych panów, ani królów kiedy rytuał się zaczyna

Nie ma słodszej niewinności niż nasze delikatne grzechy

W szaleństwie i glebie tej smutnej ziemskiej sceny

Tylko wtedy jestem człowiekiem

Tylko wtedy jestem czysty

Amen. Amen. Amen

Zabierz mnie do kościoła

Będę czcił jak pies w świątyni Twoich kłamstw

Powiem ci moje grzechy, a Ty naostrzysz swój nóż

Oferując mi tę nieśmiertelną śmierć

Dobry Boże, pozwól mi oddać Ci me życie.

Ja

nie daje rady

wszystko idzie źle

załamuje się

chyba powieszę się

lub zastrzelę się

nie wiem już co robić mam

ból i gniew zatrzaskują mnie

na mej twarzy ciągle łzy

a w mych oczach ciągły żal

cierpienie wciąż dobija mnie

smutek wieczny wypełnia mnie

przeznaczeniem mym jest to?

ja nie zgadzam się



Co się stanie?

Kofeina uśpi

Nikotyna zabije

Płomień zgasi
Woda wysuszy

Strzał zaskoczy

Sznur udusi

Życie odbieże życie

Ed

Kolejny dzień, kolejne życie 

Mija tak jak moje 

To nie jest skomplikowane 

Kolejny umysł 

Kolejna dusza 

Kolejne ciało do zestarzenia się 

To nie jest skomplikowane  

Czy zastanawiałaś się kiedyś czy gwiazdy świecą dla ciebie? 

Płynąć w dół 

Jak jesienne liście 

Teraz cicho 

Zamknij swoje oczy przed snem 

Jesteś mile stąd 

A wczoraj byłaś tu ze mną  

Kolejna łza 

Kolejny płacz 

Kolejne miejsce dla nas, by umrzeć 

To nie jest skomplikowane 

Kolejne życie, które idzie na marne 

Kolejne światło zatracone z twojej twarzy 

To skomplikowane  

Czy to tylko cud, czy ptaki wciąż śpiewają dla ciebie? 

Płynąć w dół 

Jak jesienne liście 

Teraz cicho 

Zamknij swoje oczy przed snem 

Jesteś mile stąd 

A wczoraj byłaś tu ze mną 

Oh, jak za Tobą tęsknię 

Moja symfonia tworzy piosenkę, która cię niesie

Oh, jak za tobą tęsknię 

Tęsknię za tobą i chciałbym, byś została 

Czy można się dziwić, że gwiazdy świecą dla Ciebie? 

Płynąć w dół 

Jak jesienne liście 

Teraz cicho 

Zamknij swoje oczy przed snem 

Jesteś mile stąd 

A wczoraj byłaś tu ze mną 

Ooh oh, ooh oh 

Ooh oh, ooh oh  

Lądujemy  

Jak (boeing) siedem cztery siedem 

Trzymaj się a będziemy żyć teraz na zawsze

^.^

W sercu pustka

na dnie chustka

a na chustce dwie litery

a my wiemy 

czego chcemy 

i weźmiemy

co pragniemy.

Zdjęcia

Zdjęcia to ułamek chwilki zatrzymany na kartce

to zapomniany moment tak bardzo ulotny

to wspomnienie, które miało wyryć się w pamięci

to zatrzymany czas, szczęście, żal, uczucie

to płacz, uśmiech, radość i smutek

to chwile spędzone wśród najbliższych

to radosne fragmenty życia, które łatwo zapomnieć

to zamknięte w barwach życie

to zamknięty w cieniach strach

to otwarta księga bycia

więc spoglądam w nią nie raz

lecz tych chwil ulotnych garstka

pozostała na papierze

jak spalony w ogniu list

i lecące z wiatrem mgły.

Taka tam życiowa prawda.

No hej ale poczekaj chwilę samobójco albo morderco bo tu nie o to chodzi, jeżeli zabijesz siebie albo kogoś to nie krzywdzisz siebie albo kogoś tylko wszystkich dookoła.

-Damianero 

Trochę ukradzione, trochę zmienione, trochę dopisane.

Motyl udaje krowę

Tak mało wiesz o sobie

Szukaj odbicia w lustrze

Ono ukryte w tobie

Nie chowaj skrzydeł w trawie

Niech się zawstydzą pawie

Potencjał nosisz w sobie

Większy niż myślą o tobie

Mówisz sobie dam radę 

Lecz to ci raczej nie dane

Lecisz wysoko w niebo 

Jak ptaki bez skrzydeł kolego

Myślisz że mówisz prawdę

Tymczasem to co innego

Powiedz no powiedz kolego

Czego pragniesz od niego 

Auxilium

我受够了

帮助

Blizny przypominają nam że przeszłość była rzeczywistością.

-Hannibal Lecter

Po co nosić maskę, gdy nie ma się już twarzy?

-Emil Cioran

Melancholia, tęsknota, smutek, zniechęcenie

Są treścią mojej duszy.

-Kazimierz Przerwa-Tetmajer

A jednak smutek upiększa życie.

-Sándor Márai

kiedyś...

Kiedyś odnajdziemy siebie
kiedyś złapiesz mnie za rękę
przyciągniesz do siebie i weźmiesz w ramiona
będzie normalnie przyżekam
i już nigdy nie trzeba będzie się niczego obawiać
twoje dłonie wsuną się w me włosy
twoje wargi z początku delikatnie musną moje 
ale z czasem będą przybierać na sile 
puki nie znajdziemy się w sobie nawzajem
później będę płakała całą noc
ty przyjdziesz przytulisz, pocieszysz
ja wtulę ci się w ramiona i powiem
"to już koniec, już wszystko było, już wszystko jest, już wszystko będzie ty jesteś, ja jestem, my jesteśmy"
I wtedy ostatnia moja łza spłynie po policzku .

CYTATYCYTATY

Podróżować...Pływać ...Grać...

...

...

...

...

...

... 

...

...

...

...

...

...

Oddychać

...

...

...

...

...

 Żyć

Nie liczy się wygląd. Liczy się dusza.

Gruby, chudy, niski, wysoki, mały, duży.

Brzydki, chory, wątły, silny

Nie ważne jak wyglądasz jaki jesteś z zewnątrz ja i tak będę

kochać cie przytulać

kochać to uczucie gdy jesteś blisko

kochać cie

Hasło na dziś.

Żyć i umierać.

:)

Stanley Kubrick miał dziwny zwyczaj dzwonienia do Stephena Kinga o 3.00 nad ranem i zadawania mu dziwnych pytań w stylu " Czy wierzysz w Boga ? "

TY

Zamieszanie w mojej głowie

Nigdy ci nie powiem

Co naprawdę czuje

Bo sama chciała bym

Wiedzieć co tam jest

Coś tak czuję że nigdy nie dowiem się

Twe sekrety ujawnić przede mną chcą

Ludzie którzy niby znają cię

Ale ja nie jestem gotowa

Najpierw powinnam sama sobie powiedzieć co w mej duszy gra

Lecz nie wiem bo głuchnę gdy słyszę swój głos, głuchnę gdy myślę coś

Gdy zjawiasz się ślepnę by nie widzieć twych kłamliwych ust

Nie chcę słuchać twoich słów z twych pięknych pięknych ust, które tak bardzo przypominają moje

Nie chce widzieć słyszeć cię bo nie czułam wtedy cię

Gdy byłeś potrzebny chowałeś się jak tchórz

Uciekałeś bo a nóż zapomnę o tobie

Niestety nie zapomniałam jedynie tobie udało się to

Często ktoś przypominał ci o moim istnieniu ale po oka mgnieniu już nie wiedziałeś kim jestem

Potrafiłeś mijać mnie, na ulicy widzieć mnie a i tak nie mówiłeś nic bo nie znałeś mnie

Nigdy już nie poznasz mnie tak dobrze jak byś chciał

Czemu ciągle ranisz mnie, chcesz opatrzeć stare rany ?

Już za późno nie ma ich jedynie blizny żarzące i żrące wciąż

Nie chce obrażać, ranić cię choć zasłużyłeś na to więc

Jesteś kimś ważnym przy najmniej powinieneś być

Chciałam co dzień widzieć cię

Chciałam budzić obok się, ze świadomością że jesteś

Ale nie. Zdradziłeś mnie

Nigdy już nie odzyskasz mojego zaufania

Choć wiem że kocham cię to nienawidzę również cię

Często nie chcę widzieć cię, ale tylko ty wtedy pocieszysz mnie

Czuję się winna za to wszystko, ale to nie moja wina

To nie ja skazałam się na taki los

To nie ja uciekałam

To nie ja znikałam

To nie ja kłamałam

Dla własnej przyjemności

Nie kłamałam że jestem chora i że szkołę mam, 

Nie kłamałam że nie mogę bo śpieszę się,

Nie kłamałam że nie ma mnie, 

Nie kłamałam że nie ma cię,  chociaż nie...

Wciąż wmawiałam sobie że cię nie ma i nie chciałam spotkać cie 

Kiedyś miałam straszny sen, śniłeś mi się ty... 

Obudziłam, zlana potem nigdy tego nie zapomnę

Nie wytrzymam twoich słów, twych kłamliwych wielkich słów, z twoich pięknych pięknych ust...

You need me and I don't need you.

Po burzy zawsze wychodzi słońce.

Deszcz, gradobicie, pioruny, porwisty wiatr, trzęsienie ziemi, trąba powietrzna, wybuchy wulkanów i wszystko w nocy. 
Czy może być gorzej?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Tak
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Bo później wschodzi słońce...

Zranisz mnie?

Co mi zrobisz?
Co mi odbierzesz?
Ja już nic nie mam
Nie ma nic
Co chciałbyś wziąć?
Moją niewinność?
Nie istnieje
Moją delikatność?
Hahaha a co to jest?
Może moje wspomnienia?
Chętnie ci je oddam
Nie potrzebuje ich
Ty się z nimi męcz
Ja już nie chce
Ja już nie daję rady weź je sobie
Będzie mi lżej
Wiesz?

Rozumiem...

Na śniadanie wzięłam dwie tabletki przeciwbólowe popijając wodą. Na drugie śniadanie wzięłam kolejne cztery i kolejny łyk wody. Na obiad dwie tabletki przeciwbólowe…wprost do żołądka.
Nie jestem anorektyczką, mogę przysiąc!
Wszyscy myślą, że robię to tylko dla siebie, bo chcę być piękna i chcę być kościstą modelką. To nie tak…

Chcę widzieć swoje kości.

Nie jem, bo pragnę widoku moich kości przeświecających przez cienką skórę. Kocham, kiedy prowokacyjnie wystają z mojego wychudzonego ciała…Szukam ostrych elementów, głębokich dołków i moje palce prześlizgują się z gracją po ich powierzchni. Ubóstwiam dotykać kościstymi palcami moje żebra, licząc je po kolei- raz, dwa, trzy…Oh, tak kocham zarzucać sobie ręce na ramiona, dotykać ich, czuć kostki w poszczególnych palcach, powodując przyjemne ocieranie jedna o drugą. Biegam 10 mil dziennie i strzykam kośćmi każdej nocy, bo chcę widzieć, jak mój szkielet błyszczy i lśni tuż pod drobną kurtyną tkanki skórnej i krwią.

Nie spodziewam się, że zrozumiesz.

Kiedy wszystkie inne dziewczyny mają wręcz obsesję na punkcie opalania, farbowania włosów, makijażu, ja, tak mi się wydaję, bardziej przywiązuję wagę do mojej kościstej struktury. Leżą wytrwale godzinami na słońcu by otrzymać zdrową, brązową karnację, podczas gdy ja smaruję się obsesyjnie tonami kremów z najwyższym filtrem gdziekolwiek wyjdę tylko po to, by utrzymać moją mleczno białą skórę. Dokładnie taki sam kolor jak moich kości. Kiedy one wyczyniają istne cuda ze swoimi włosami: prostują, szczotkują, farbują, kręcą; ja wyobrażam sobie, jak maszynką unicestwiam swe krótkie, cienkie włosy na łyso i biegam palcami po mojej obnażonej, białej i gładkiej czaszce. Maluję jedynie powieki na ciemny kolor by wyrazić pustkę ziejącą w tych ślicznych, prześlicznych oczodołach. Wszyscy zgodnie komplementują moje lodowato niebieskie oczy…

Mam ochotę wyrwać je sobie brutalnie i przejechać palcami dookoła obwodu moich pięknych oczodołów.

Kiedy inne biegają mile by wyrzeźbić swoje sylwetki, ja desperacko chcę stracić każdy kilogram ciała, by poczuć kość udową, tą najpiękniejszą, najsilniejszą i jednocześnie najgrubszą kość w moim chudym ciele. Nie tnę sobie uda…dlatego, że jestem zdołowana. Tnę, bo chcę zobaczyć tę piękną kość, wyrwać ją z ciała i kołysać w mych ramionach.

Czasem śnię o moich kościach.

Śnię, że grzebię ręce w moich drobnych, filigranowych żebrach. Przedostają się przez kolejne, cienkie warstwy mięsa aż do momentu, w którym rozrywają; po prostu wystrzeliwują przez skórę. Ah, te moje piękne, delikatne kości…Wysuwam je z ich pierwotnego położenia, jeden po drugim i łamię je z pięknym chrzęstem na pół. Wkładam każdy wątły kawałeczek do ust, wysysając słodki, słodki szpik kostny ukrywający się w ich zakamarkach, a kiedy każda z nich jest już pusta wkładam je z powrotem.
Ptaki mają puste kości, więc mogą latać…

Chcę się wzbić w powietrze!

A z kolei w innych snach, nie widzę moich kochanych bielejących kości, ale je słyszę. Klekoczą, tańczą ograniczone więzieniem, którym są moje mięśnie i krew. W moich snach są wolne od tej okropnej sieci muskułów i żył. Brzęczą one wesoło, przekręcają się i jęczą i stukają wszystkie razem z tym cudownym pustym, głuchym odgłosem.
Ptaki mają puste kości, więc mogą latać…

Wtedy polubią mnie też brzydkie, małe nietoperze.

Nie mogę być taka jak inne dziewczyny. Kiedy wszyscy uśmiechają się do siebie, machają ręką na powitanie, wymieniają nieskończoną listę swoich przyjaciół, ja zostaję gdzieś na uboczu. Jakby na to nie patrzeć jestem gdzieś poniżej tej całej sytuacji.

Jestem tak chuda, że prawie niewidzialna.

Powoli, powoli zanikam i nikt mnie nie dostrzega. Nie ta dziewczyna, która posiada ujmującą osobowość, którą ja nigdy się nie pochwalę. Ani ten czarujący młody chłopak , który był moim najlepszym przyjacielem, aż do czasu kiedy wszystkiego nie zrujnowaliśmy, przemieniając przyjaźń w nienawiść. Teraz jestem sama- ja i moje kości…

Mimo wszystko- piękno to cierpienie. Cierpienie ponad wszystko, co możesz sobie wyobrazić.

Biegnę, biegnę, biegnę aż łapie mnie ból nóg tak silny by przytłumił ból serca. Tnę, tnę, tnę samą siebie aż moja skóra krwawi wystarczająco by przyćmić ból serca. Rozrywam, rozrywam, rozrywam ciało, by wyrwać serce i wyjadać je z talerza…

Mnóstwo czasu poświęcam myciu zębów.
Zęby to też kości. Szczotkuję, szczotkuję, szczotkuję aż miejscami lśnią, tuż za moimi ustami. Chcę wyrwać je jeden po drugim przy pomocy cążków, potrząsnąć nimi w zaciśniętych dłoniach, słuchać melodii, którą wystukują. Brzęczą jak małe, srebrne dzwoneczki. Są magiczne, a ja jestem uwięziona w tych warstwach skóry i mięsa.

Wyobrażam sobie, że biorę nóż i tnę o wiele głębiej, głębiej niż zazwyczaj. Wycinam sobie skórę, zdzierając ją całą. Chwytam obiema rękami usta i rozciągam aż moja czaszka się nie uwolni. Biorę moją brzytwę i golę całą skórę na nogach aż do zdarcia; do momentu, w którym moje kości będą leżeć przede mną. Zdzieram całą skórę z ramion i wyrywam sobie całe sploty okrwawionych żył i mięśni, aż do momentu, w którym kości uwolnią się z ich sieci. Chwytam moją szczoteczkę do zębów i szoruję każdą kosteczkę na błysk.

Gdybym tylko mogła. Wtedy wszyscy zobaczyliby jakie piękno kryję się pod moją skórzaną powłoką.
Nie mogę doczekać się, aż umrę.

Kiedy już odejdę, będę wiedzieć, co się będzie działo. Żadnego z Was to tak naprawdę nie obejdzie, mniej lub bardziej będziecie pamiętać. Każdy z Was przejdzie przez życie gładko, nie zastanawiając się zbyt długo nad wiecznym losem niewidzialnego, kruchego, perłowo-białego szkieletu dziewczyny.

Ale ja wiem.

Doskonale wiem, co się będzie działo, gdy będę już pod ziemią. Wraz z przemijającym czasem, moje mięso zgnije. Powoli, bardzo powoli ciało się otworzy jak biały, jedwabny kokon. I wtedy… tylko wtedy będę doskonała. Kiedy już wszystkie ślady kokonu zmienią się w popiół moje kości ułożą się pięknie na swoim miejscu. Nikt mnie nie ujrzy, ale i tak będę doskonała.

Mówią, że piękno jest powierzchowne. Czemu nie zerwiemy tych skórzanych okowów, krwawych kajdanów i zostaniemy piękni- my wszyscy, siedząc razem ze swoimi świecącymi, białymi kośćmi?
Nie oczekuję, że to zrozumiesz…

Źródło:Straszne historie

Obudź się

Żeby się obudzić muszę najpierw zasnąć.

22.04.2014r.

Nie dasz sobie rady
To za trudne
Nie dasz sobie rady
Nigdy ci się to nie uda
Nie dasz sobie rady
To bardzo trudne
Nie dasz sobie rady

Jesteś za słaba

Nie dasz sobie rady

To zadanie dla mężczyzn

Nie dasz sobie rady

Jesteś małą, delikatną dziewczynką

Nie dasz sobie rady

Jesteś dziewczyną

Nie dasz sobie rady

Ludzie to świnie nie pomogą ci

Nie dasz sobie rady

Świat jest okrutny

Nie dasz sobie rady
Zapamiętaj to
Nie dasz sobie rady

Dobrze o tym wiem

Nie dasz sobie rady

Nie dasz...

Wanna...

Podczas wizyty w szpitalu psychiatrycznym zapytałam dyrektora w jaki sposób rozpoznaje się czy pacjent powinien być hospitalizowany. "Więc", powiedział dyrektor "napełniamy wannę wodą i następnie wręczamy pacjentowi łyżeczkę, kubek oraz wiadro"
"Ach rozumiem", odpowiedziałam. "Normalna osoba użyłaby wiadra bo jest większe niż łyżeczka i kubek." "Nie." powiedział dyrektor, "Normalna osoba wyciągnełaby korek. Chcesz łóżko przy oknie?"

Kiedyś....

Kiedyś w końcu nadchodzi taki czas...

Kiedyś w końcu jest dobrze...

Kiedyś w końcu jest normalnie...

Kiedyś w końcu nie jest źle...

Kiedyś w końcu toleruję się...

Kiedyś w końcu kocham cię...

Kiedyś w końcu jesteś blisko...

Kiedyś w końcu przyśni się...

Taki sen co nie spełni się...

Taka myśl, tak nierealna że...

Nie wiem czy warto jest...

...

Uch, uch, trochę głębokie gówno, uch, uch

Mamo, proszę, przestań płakać, nie mogę znieść tego dźwięku

Twój ból jest straszny i mnie przeszywa

Słyszę tłuczenie szkła, gdy siadam na łóżku 

Powiedziałam tacie, że nie miałaś na myśli tych okropnych rzeczy, które mówiłaś

Kłócicie się o pieniądze, o mnie i mojego brata 

I natykam się na to, gdy wracam do domu; to jest moje schronienie. 

Nie jest łatwo dorastać w trzeciej wojnie światowej,

Nigdy nie poznając, jaka może być miłość, zobaczysz 

Nie chcę, by zniszczyła mnie miłość, tak jak to zrobiła to mojej rodzinie

Czy nie możemy się dogadać? Czy nie możemy być rodziną? 

Obiecuję, że będę lepsza, mamusiu, zrobię wszystko

Czy nie możemy się dogadać? Czy nie możemy być rodziną? 

Obiecuję że będę lepsza, tatusiu, proszę, nie odchodź! 

Tato, proszę, przestań krzyczeć, nie mogę znieść tego dźwięku. 

Spraw, żeby mama nie płakała, bo ja cię potrzebuję

Mama cię kocha, bez względu na to co mówi

tak właśnie jest

Wiem że cię rani, ale pamiętaj, ja też cię kocham 

Ucieknę dzisiaj, ucieknę od hałasu, ucieknę 

Nie chcę wracać do tego miejsca, ale nie mam wyboru, nie mam wyjścia 

Nie jest łatwo dorastać w trzeciej wojnie światowej,

Nigdy nie poznając, jaka może może być miłość, zobaczyłam

Nie chcę, by zniszczyła mnie miłość, tak jak to zrobiła to mojej rodzinie 

Czy nie możemy się dogadać? Czy nie możemy być rodziną? 

Obiecuję, że będę lepsza, mamusiu, zrobię wszystko

Czy nie możemy się dogadać? Czy nie możemy być rodziną? 

Obiecuję, że będę lepsza, tatusiu, proszę, nie odchodź! 

Na naszym rodzinnym portrecie wyglądamy na całkiem szczęśliwych. 

Pobawmy się w udawanie, zagrajmy jakby to przychodziło naturalnie 

Nie chcę musieć dzielić wakacji

Nie chcę dwóch adresów

Nie chcę brata przyrodniego w żadnym wypadku. 

I nie chcę, żeby mama musiała zmienić nazwisko

Na rodzinnym portrecie wyglądamy na całkiem szczęśliwych

Wyglądamy całkiem normalnie, wróćmy do tego.

Na rodzinnym portrecie wyglądamy na całkiem szczęśliwych 

Pobawmy się w udawanie, zagrajmy jakby to przychodziło naturalnie 

Na rodzinnym portrecie wyglądamy na całkiem szczęśliwych 

(Czy nie możemy się dogadać? Czy nie możemy być rodziną?) 

Wyglądamy całkiem normalnie, wróćmy do tego 

(Obiecuję, że będę lepsza, mamusiu zrobię wszystko) 

Na rodzinnym portrecie wyglądaliśmy na całkiem szczęśliwych 

(Czy nie możemy się dogadać? Czy nie możemy być rodziną?) 

Pobawmy się u udawanie, zagrajmy jakby to przychodziło naturalnie 

(Obiecuję, że będę lepsza, tatusiu, proszę, nie odchodź) 

Na rodzinnym portrecie wyglądamy na całkiem szczęśliwych 

(Czy nie możemy się dogadać? Czy nie możemy być rodziną?) 

Wyglądaliśmy całkiem normalnie, wróćmy do tego 

(Obiecuję, że będę lepsza, tatusiu, proszę, nie odchodź) 

Tatusiu, nie odchodź 

Tatusiu, nie odchodź 

Tatusiu, nie odchodź 

Odwróć się, proszę 

Pamiętasz tę noc kiedy odszedłeś? Zabrałeś moją błyszczącą gwiazdkę 

Tatusiu, nie odchodź 

Tatusiu, nie odchodź 

Tatusiu, nie odchodź 

Nie zostawiaj nas tutaj samych 

Mama będzie milsza 

Ja będę dużo lepsza, powiem bratu 

Nie wyleje mleka przy obiedzie 

Ja będę dużo lepsza, będę robić wszystko dobrze 

Na zawsze będę twoją małą dziewczynką

W nocy będę spać

Rozdział 4

Dzień 13.
Znasz to uczucie samotności  i żalu gdy osoba która jest dla ciebie najważniesza ma cię gdzieś?
Bo ja tak. Jestem przygnębiony, chciałbym umrzeć tu i teraz.

Dzień 14.
Jestem sam w swoim pokoju. Nudze się, nie powinienem się nudzić bo wtedy robię dużo głupst.Nagle komputer wydał z siebie żadko spotykany odgłos otrzymanej wiadomości, spodziewałem się jakiegoś spamu,ale to nie jest spam. Jak to możliwe? Nie wierze. Napisała do mnie, i zapytała jak się mam? Co mam odpisać? Weź się w garść Dawid! Dobra, odpisuje że dobrze, pytam się o to samo i czekam na odpowiedź. W mojej głowie pojawia się myśl że może napisze coś w stylu: smutno mi bez ciebie tak na prawdę to cię bardzo lubie  i tęsknie. Ale ona też otpisuje że dobrze. Zadaje mi pytanie czy chciałbym pójść z nią i z paroma innymi osobami do kina. Jasne że chce, ale nie mogę tak napisać, więc pytam się: 
-A na co?-
-Na Sierpień w hrabstwie Osage. Idziesz?-dopytuje
-Ok a kiedy?- Ona chyba na prawdę chce żebym szedł :)
-Jutro o 9 w kinie koło szkoły.
-Spoko przejde się
-Dzięki, będzie fajnie.
Jeszcze chwile pogadaliśmy o pierodłach i poszedłem spać.

Dzień 15.
Dzisiejszy dzień miną straszliwie szybko. Film był spoko, ale nie na tym się skupiałem. Ona usiadła obok mnie, to jest najważniejsze.


Dzień 16.
Szkoła, lekcje, wszystko gówno warte. Jakoś nie mam weny...

Dzień 17. 
Przeżywam załamanie, mam ochotę się zabić. Dlaczego świat jest tak okrutny dla tak delikatnej osoby jak ja?

Dzień 18.
...

Dzień 19.
Przespałem dziś wszystkie lekcje nauczyciele nawet nie zauważyli. Darli się na idiotów z ostatnich ławek, którzy puszczali muzykę w trakcie lekcji. Jestem zmęczony, bardzo zmęczony. Nie chce mi się żyć, ale wiem że musze.

Dzień 20.
Piątek, już prawie weekend, o kurwa. Znów przeżywanie dwuch długich dni w samotności.

Dzień 21.
Nudy, żal, smutek, przygnębienie już nawet muzyka nie pomaga.

Dzień 22.
Dzień jak co dzień, czuję się tak samo jak wczoraj.

Dzień 23.
Chyba się na mnie obraziła tylko nie wiem za co. Nie rozmawia ze mną nawet się na mnie nie patrzy. Nienawidze jej przez nią robie to kolejny raz ale i tak ją kocham.

Zimowe historie cz.2 Królowa lodu

Płatki śniegu nie roztapiają się na moich policzkach, a z moich ust wydobywa się żrący gaz. Zamrażam wszystko dotykiem, mam serce z lodu choć ciepłą dusze. Nie zbliżam się do innych nie chce ich zranić. Chcę by grzali się ciepłem swoich gorących serc. Idąc ulicą wdycham zimne powietrze do płuc zaciągając kilka płatków śniegu do nosa. Śnieżynki pozostawiają w moich nozdrzach nieprzyjemny zapach zimy. Chcąc się zemścić na byłym zamroziłam go i stoi sobie zamrorzony w parku. Wszyscy myślą że to ulepiony przez dzieci bałwanek. Z czasem przyjdzie wiosna i roztopi chłopca ze śniegu. Pozostanie po nim tylko kałuża, która następnie wsiąknie w glebę by dać życie mieszkającym tak rośliną. Póżniej ktoś zje tą roślinę i wszystko zatoczy swój krąg.

Jezu nie mam weny, rozdziały nie gotowe, pustka w głowie. Niech ktoś podsunie mi jakiś pomysł bo nie wiem o czym pisać. Może być to nawet jedno słowo. Bardzoooo was prosze piszcie w komentarzch propozycje. :*

Wpisujcie w komentarzu kolor :) odpisze na wszystko

Niebieski - 10 faktów o moim pokoju
Żółty - 7 faktów o moim dzieciństwie
Pomarańczowy - 6 faktów o miejscu, w którym mieszkam
Czerwony - 5 faktów o moim najlepszym przyjacielu

Różowy - 4 fakty o moich rodzicach
Biały - 3 fakty o moim charakterze
Szary - 2 fakty o tym, co lubię
Czarny - 1 fakt o osobie, która mi się podoba

Fioletowy - 9 faktów o mojej rodzinie 

Zielony - 8 faktów o moim życiu